پیست
میزی برای کار ،
کاری برای تخت ،
تختی برای خواب ،
خوابی برای جان ،
جانی برای مرگ ،
مرگی برای یاد ،
یادی برای سنگ ،
این بود زندگی .
حسین پناهی
...
زمان ، همچنان با خود می بردت...
تا وقتی...
غم انگیزه...
یه دفعه چشمات رو باز کنی، ببینی عزیزت انقدر پیر شده...
....
... نه!
این تارهای سپید را باور نمی کنم......